Masterclass is een nieuwe reeks kookboeken van Carrera Culinair. De eerste drie delen die begin april verschijnen zijn 'Cakes' van Rutger van de Broek, 'Dips' van Ramon Brugman en 'Groente op de BBQ' van Julius Jaspers. 

Isabel Boerdam lanceerde in 2013 haar food & lifestyle blog De Hippe Vegetariër, dat inmiddels is uitgegroeid tot het grootste vegetarische platform van Nederland. Een echte inspiratiebron voor vegetariërs, flexitariërs en foodies. Hier laat Isabel zien dat vegetarisch eten beslist niet saai, smakeloos of ingewikkeld is – maar juist verrassend, smaakvol en helemaal niet moeilijk. In 2018 lanceerde Isabel de Nationale Week Zonder Vlees, een jaarlijks terugkerende campagne om een dagje minder vlees de nieuwe normaal te maken in Nederland. Na de hippe vegetariër is Vegabijbel haar tweede vegetarische kookboek.

De Fransen zijn erg trots op hun produits de terroir, oftewel de regionale producten. Op lokale markten staan altijd wel boeren die hun eigen verbouwde producten zelf aan de man brengen. De Fransen geven erg om eten en hechten er grote waarde aan om te weten waar de ingrediënten voor de maaltijd vandaan komen. Ook op de markten in de grote steden staat over het algemeen bij de producten beschreven uit welke regio ze afkomstig zijn.

Dat er tegenwoordig voedsel in overvloied is, is een zegen. Maar daar op een verantwooerde manier mee omspringen, is nog niet zo eenvoudig. Misschien kan 'De Elisabeth', een heruitgave van een oud kookboek, daarbij een handje helpen.

Charcuterie is het Franse woord voor vleeswaren. Nu hadden we dit boek Over Vleeswaren kunnen noemen, het allitereert zelfs best lekker, maar charcuterie omvat meer dan achterham en katenspek. Charcuterie is wat je aantreft als je op vakantie een Franse, Duitse of Italiaanse slager binnenstapt: sierlijke pâtés de campagne, rijpe pancetta’s, lomo’s met een mooie schimmelbedekking, smoky chorizo’s, krijtwitte lardo die smelt op je tong en klassieke terrines met een mooie aspiclaag. Met Over Charcuterie in de hand maak je zowel die achterham als katenspek, maar ook deze internationale charcuterie voortaan zelf.

Al sinds ik klein ben, heb ik een fascinatie voor Groot-Brittannië. Die ontstond toen ik op vijfjarige leeftijd een kinderliedje hoorde waarin een beeld werd geschetst van een groen eiland met kastelen, prehistorische monumenten, indrukwekkende koninginnen, dappere ridders en mystieke wezens. Alles wat Engels was, maakte me blij. Mijn moeder en ik maakten uitstapjes naar de enige Engelse winkel in België om shortbread te kopen en keken naar historische drama’s en documentaires op de BBC.

Met ‘voeding’ zijn we de laatste jaren doodgegooid en suf over geluld. Met alle do’s en don’ts, hypes en trends. Over nieuwe wijn in oude zakken en oude slobbers in frisse verpakkingen… Wel of geen koolhydraten, gluten, antioxidanten, voedingssupplementen. Paleo. Rauw. Vegan. Met als voorlopig sluitstuk een vleesrevolte op angstaanjagend grote barbecues. Minder, minder? Ben je besodemieterd: meer, meer! Een rollercoaster waar ik kotsmisselijk uitstapte en elk gevoel voor richting kwijt was. Het consequent uitvoeren van De Tien Geboden is er niks bij. Met ‘voeding’ als alter ego voor regels en wetten heb ik mijn portie dus wel gehad. Liever heb ik het over eten. KLINKT ‘ETEN’ NIET VELE MALEN GEZELLIGER DAN ‘VOEDING’? Natuurlijk! Daarbij is eten een werkwoord, er gebeurt iets! Die voeding krijgen we er gratis bij.